Duyarlılık Üzerine

Hepimiz zaman zaman haberlerde ya da çevremizde bazı olaylara şahit oluyoruz. Üzülüyoruz, seviniyoruz, tartışıyoruz ama çoğu zaman zamanla unutuyoruz. Ta ki benzer bir olay bizim başımıza gelene kadar… İşte o zaman gerçekten duyarlılığın ne kadar önemli olduğunu anlıyoruz.

Duyarlılık, sadece bir şeylere üzülmek ya da konuşmak değil; sorumluluk almak ve harekete geçmektir. Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli, duyarlılığı üç başlıkta ele alıyor:

İnsana ve topluma değer vermek: İnsanlara saygılı olmak, şiddetten uzak durmak, toplumsal sorunlara çözüm aramak, başkalarının ihtiyaçlarını önemsemek.

Çevreye ve canlılara değer vermek: Doğayı korumak, temiz enerji kaynaklarını kullanmak, hayvanların yaşam hakkına saygı duymak.

Afet bilincine sahip olmak: Deprem, sel gibi afetlere hazırlıklı olmak, riskleri bilmek ve afet sonrası dayanışma gösterebilmek.

Unutmayın, insanoğlu tek başına bir ada değildir. Hepimiz birbirimizle bağlıyız. Tıpkı suya atılan küçük bir taşın dalgalarının büyüyerek yayılması gibi, bizim davranışlarımız da çevremizi etkiler.

Seattle’daki bir Özel Olimpiyat yarışmasında dokuz engelli sporcu koşuya başlamış. İçlerinden biri düşüp ağlamaya başlayınca diğerleri geri dönüp onu kaldırmış, birlikte kol kola girerek yarışı tamamlamışlar. Tribündeki herkes dakikalarca ayakta alkışlamış. Bu olay bize şunu hatırlatıyor: Hayatta asıl kazanç, sadece kendimiz için değil, başkaları için de koşabilmektir.

Duyarlılık ailede başlar, okulda ve toplumda gelişir. Empati kurmak, iyilik yapmak, yardım etmek, çevreyi korumak küçük gibi görünen ama büyük etkiler yaratan adımlardır.

Son olarak Ahmet Hamdi Tanpınar’ın şu sözü bize çok şey anlatır:

“Her şeyin bir çaresi vardır. Fakat insan bozuldu mu, bunun çaresi yoktur.”

Gelin, insanı insan yapan değerleri koruyalım. Duyarlı olalım; kendimize, topluma, çevreye ve geleceğe karşı…